Google

Saturday, August 30, 2008

Καντε ενα ΚιτΚατ...


Λοιπόν θα δοκιμάσω να πω ένα ανέκδοτο, εμένα μου φάνηκε πολύ αστείο αλλά μην ξεχνάτε ότι είμαι κ λίγο μαλακομπούκομα, βλάκας, ανόητος κτλ…!:ρ



…ένας πελαργός πετάει ψηλά και στο ράμφος του κρέμεται ένας γερος με μια πάνα, η οποία είναι το μόνο ένδυμα του ηλικιωμένου ανθρώπου.
Σε κάποια στιγμή, γυρνάει ο παππούς στον πελαργό και με ένα ύφος απογοήτευσης, θυμού και ειρωνείας του λέει:


Πελαργέ παραδέξου το.. χαθήκαμε!

Είμαι και πολύ χιουμορίστας τελικά!!!!! ΠΠΠαναθεμά με!!
Η εικόνα προστέθηκε για τυχόν χαζούς που δεν το πιάσαν.....

Monday, August 25, 2008

ΚΟΝΟΠΣΣΣΣ


ΤΣΣΣ….Φφφφφφ.
Κουνούπι. Δίπτερο έντομο της οικογένειας Culicidae με 2,500 περίπου είδη ανά τον κόσμο.
Εγώ το αποκαλώ ως το πιο πουστικο έντομο στον πλανήτη. Και η αιτιολόγηση μου σύμφωνα με την ως τώρα εμπειρία μου, εντριβή, διατριβή κ μεγάλη τριβή του δέρματος μου εξαιτίας ανυπόφορης, εξοργιστικής φαγούρας που σύμφωνα με τον σχετικό νόμο T=nmg όπου:
n=συντελεστή Φαγούρας
m=μάζα σώματος, στην προκειμένη περίπτωση, το μέγεθος του Τσιμπήματος Και τέλος
g=βαρυτική ένταση δλδ. Πόσο δυνατά, με τι ορμή κ ταχύτης επεμβαίνει το χέρι ή κάποιο άλλο αντικείμενο το οποίο μπορεί να προσφέρει ηδονή στο συγκεκριμένο σημείο.
Σου αλλάζει τα φώτα, σου γυρίζει τα μυαλά, σε εξοργίζει, σε εσοργίζει σε οργίζει απλά…σε τρελαίνει ναουμμμ…
Το σχέδιο τους λοιπον έχει ως εξής:
Πρώτα απ΄όλα μπαίνουν ακάλεστα στο σπίτι σου!
Δεύτερον, σου ζαλίζουν τ΄αυτιά με εκείνον τον απίστευτα ενοχλητικό, ηλίθιο ήχο που σου τρυπά το τύμπανο κ σε γαργαλαει ταυτόχρονα.
Τρίτον, σε τσιμπάει στα πιο σπαστικά σημεία του σώματος σου (Πχ: δάχτυλα χεριών κ ποδιών.)
Και τέλος το ΆΚΡΩΝ ΑΩΤΟΝ της συμπεριφοράς τους!!!! Δεν φτάνει που σου τρυπάει το δέρμα με 6 «καρφίτσες», χωρίς να πάρουν την άδεια σου (αλλά άντε… το ανεχόμαστε γιατί κάπως πρέπει να τραφούν, για να ταΐσουν με τη σειρά τους τις προνύμφες) ΣΟΥ ΑΦΗΝΟΥΝ ΚΑΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΟΟΟ! Ούτος ώστε να ξύνεσαι για τις υπόλοιπες δυο μέρες, στην καλύτερη περίπτωση!
Έτσι λοιπόν φτάνουμε στη «θεμελιώδη» άποψη μου όπως είπε κ ο Τζον: «…θεμελιώδης και δεν την ξεχνάς εύκολα…»αν το πιάσατε. Ότι τα κουνούπια δεν έχουν καμία θέση στον πλανήτη ΓΗ!!!Πουστικα!!!

Η πλάκα είναι ότι τώρα επειδήσσς κάθομαι κ γραφώ σε εξωτερικό χώρο με το ΛαπιΤοπ, μου έχουν κάνει μαζική επίθεση τα κονόπια!!!
Σχίζον μικρόφωναν, Χώνων ρήμες τόσον καλάν….καλή μου επιστροφή!!!

Tuesday, April 15, 2008

ΚΤΗΝΩΔΙΑ!!!

Το 2007 ,ο Guillermo Vargas Habacuc, ένας ξεφτιλισμένος 'καλλιτέχνης' , πήρε ένα αδέσποτο σκυλί, το έδεσε με ένα κοντό σχοινί

στον τοίχο μιας
Γκαλερύ 'τέχνης' και το άφησε να πεθάνει αργά απο την πείνα και τη δίψα:Για αρκετές μέρες, ο δημιουργός αυτής της απίστευτης βαρβαρότητας και οι επισκέπτες αυτής της Γκαλερύ 'τέχνης' στάθηκαν απαθείς θεατές της αγωνίας του δύστυχου ζώου,μέχρι που τελικά πέθανε από την εξάντληση αφού πρώτα βίωσε μια επίπονη, παράλογη και αδιανόητη δοκιμασία.










ΣΑΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΡΑΓΙΚΟ ???
Δεν είναι μόνο αυτό: η αξιότιμη Biennale κεντρικής αμερικής πήρε την αισχρή απόφαση , οτι η κτηνωδία που έκανε αυτό το υποκείμενο πρόκειτε για τέχνη , και κάλεσε τον Guillermo Vargas Habacuc να επαναλάβει την κτηνωδία του επισήμως στην Biennale του 2008.

                                     ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ!!!
Υπογράψτε εδω: http://www.petitiononline.com/13031953/petition.html, δε χρειάζετε να πληρώσετε, ούτε να υπογράψετε, αξίζει τον κόπο, να απαιτήσουμε το υποκείμενο αυτό να μην χρίζει καμίας εκτίμισης ούτε να αποκαλείται καλλιτέχνης για τη βάναυση πράξη του, και για την ευχαρίστισή και την απάθειά του με τον πόνο του άλλου.. 


Οσοι προσφερονται να βοηθήσουν λίγο παραπάνω ας αναρτήσουν το ποστ αυτό.



ΥΓ: Αν γράψετε το όνομα αυτού του ελεινου στη μηχανη αναζήτησης Google θα δείτε τις φωτογραφίες του δύστυχου ζώου , και σελίδες web για να δείτε οτι πρόκειται για αληθινο περιστατικό.




Monday, April 14, 2008

Μπρδμμμμμ....


    
Αρρώστια ή συμφέροντα???
Την περασμένη εβδομάδα, ανηφόρησα με το καλό για το τρισκατάρατο Τ.Ε.Ι. μου, έχοντας ξεχάσει ότι θα πραγματωθούν οι «φοιτητικές εκλογές» και ξένοιαστος λοιπόν πάω να συναντήσω τους δικούς μου, οι οποίοι με περίμεναν εκεί. Όσο περισσότερο πλησίαζα, τόσο δυνατότερα άκουγα κ τις μουσικές να γαργαλάνε το ευαίσθητο στη μουσική αυτάκι μου. Ένας μορφασμός απογοήτευσης σχηματίστηκε στο πρόσωπο μου. Με τα πολλά να μη σας κουράζω, είχε διοργανώσει πάρτυ στο Τ.Ε.Ι. η Δ.Α.Π, με τζάμπα μπύρες, σουβλάκια, σουτζουκάκια, μέχρι και αρνάκι γάλακτος έψησαν στην σούβλα, έλεος! Και όλα αυτά για έναν κ μοναδικό σκοπό βέβαια, τον προσηλυτισμό των φοιτητών προς τις κάλπες. Σαν τα κοράκια μου όρμιξαν, όπως ακριβώς μου είχαν επιτεθεί και στο πρώτο έτος. Έλεγαν… και Έλεγαν… και Έλεγαν και πάρτε μπύρες και φάτε σουβλάκια και μας ξαναζάλιζαν και μπείτε στο ψηφοδέλτιο και έτσι και αλλιώς! Αϊ στο διάολο! Μα καλά δεν καταλαβαίνω γιατί τόσο τρέλα! This is madness που είπε και ο Πέρσης.
Ή αποκομίζουν κάποιο κέρδος από όλο αυτό ή είναι απλά όλοι τους άρρωστοι!
Φυσικά εγώ πιστεύω ότι ισχύει το πρώτο.
Άλλη μια εύλογη ερώτηση… τους λογαριασμούς στα κινητά ποιος τους πληρώνει???
Που τριγυρνάν με ένα τηλέφωνο στο χέρι ποιος ήρθε, ποιος δεν ήρθε να ψηφίσει και ξανά και ξανά...Είναι όλοι τους τραγικοί!
Και δεν φτάνει που πηγαμε να ψηφίσουμε κοιτούσαν από κατι ανοιχτά σημεία του παραβαν να δουν που θα βάλεις σταυρό! Όλοι τους!
Και γιατί αγωνίζονται στην τελική?? Για το καλό των σπουδαστών? Έλεος.!
Θέλω ιδιωτικό γαμώτο! Να μου δίνουν κίνητρα! Να ξέρω ότι μόλις τελειώσω θα με προωθήσουν για ένα καλό μεταπτυχιακό και μια καλή θέση εργασίας! Ακολουθήστε όλοι το παράδειγμα του φίλου μου Dino παράτησε τα ΤΕΦΑΑ και πήγε στο Ανατόλια. Από τότε όλα του πηγαίνουν καλύτερα! Γαμιεσαι Dino! Αυτά …καιρό είχα να κάνω ποστ με φάγαν οι διαδρομές! Πέρα δώθε!

Tuesday, March 11, 2008

Εντυπώσεις και μνήμες από Καθαρά Δευτέρα…





Καλησπέρα σας, τι κάνετε?
-Μια χαρά. Πεινάμε πολύ τι έχεις να μας δώσεις?(προτού αρχίσω, προηγούνται πάντα μερικά κρύα αστεία!!)
-Είμαστε έτοιμοι?
-Ναι ναι. Για πες τι έχουμε σήμερα.
-Λοιπόν, από θαλασσινά πρώτα έτσι_?
Κουτσομούρα τηγανιτή, σαφριδάκια τηγανιτά, ρίνα τηγανιτή, ρίνα σαγανάκι, μπακαλιαράκια φρέσκα τηγανιτά, μπακαλιάρος ξηρός με σκορδαλιά, χταπόδι στη σχάρα, καλαμάρι στη σχάρα, καλαμάρι τηγανιτό, σουπιά με σπανάκι, μύδι τηγανιτό, μύδι σαγανάκι, μυδοπίλαφο…

-Πάμε στα ορεκτικά?
Μελιτζάνα ψητή, πατάτες, κολοκυθάκια τηγανιτά, μπουγιουρντί, φέτα ψητή, μελιτζανομπουρεκάκια, κολοκυθοκεφτέδες, κασεροκροκέτες, γιαπράκια, σκουμπρί καπνιστό, φασόλια, χτυπητή, μελιτζανοσαλάτα, τζατζίκι, πατατοσαλάτα, ταραμάς…

Στο όνειρο μου την ίδια μέρα γυρνούσαν οι παραγγελίες, τα φαγητά, οι πελάτες, τα λεφτά…Άδεια πιάτα, γεμάτα πιάτα, πεινασμένοι πελάτες!Όλα. Απλά πολύ κούραση και πολύ μπέρδεμα!

Αργύρη, από την μία, Αργύρη από την άλλη…Παιδί!Παλικάρι!Φίλε!Πσσστ!
Αργύρη μέσα στη κουζίνα, Αργύρη κ έξω!
-Παλικάρι περιμένουμε ένα καλαμάρι ακόμα.
-Ναι ναι, σε μισό λεπτό!
-Φίλε θα παραγγείλουμε?
-Τώρα έρχομαι!

Οι πιο κλασσικοί, ηλίθιοι διάλογοι! Μα να φανταστείτε μπερδεύτηκα τόσο πολύ στο τέλος που δεν ήξερα ποσό έκανε 9*4…47 ειπα..αν έχεις τον Θεό σου!

Πέρασα αξέχαστες στιγμές το τριήμερο της καθαράς Δευτέρας.
Αν με ρωτούσαν τι τίτλο θα έβαζα για το τριήμερο αυτό, μια λέξη μόνο θα ταίριαζε: ΕΛΕΟΣ

(συγνώμη για την προχειρότητα αλλά βιάζομαι, πρέπει να φύγω ήρθε να με ¨πάρει¨ ο Dino …)

Thursday, March 6, 2008

Εδώ το παιχνίδι, εκεί το παιχνιδι!!!

         Άλλη δουλειά δεν έχουμε, να παίζουμε παιχνίδια :ρ…Το παιχνίδι λοιπόν χτύπησε και την δικιά μου την μπουκαπόρτα, μάλιστα δύο φορές.Η πρώτη από τον αξιότιμο Δάντε και η δεύτερη από την επίσης αξιότιμη Ονειροπαρμένη,ρίξτε μια ματιά!
        Το πιο κοντινό βιβλίο λοιπόν αυτή την στιγμή, βρίσκετε ακριβώς δίπλα στο αριστερό μου χέρι και είναι το
THE ULTIMATE HITCHHIKER'S GUIDE TO THE GALAXY, ένα δημιούργημα από τον τρελό (ας μου επιτραπεί η έκφραση), Douglas Adams
Ένα από τα αγαπημένα μου!(βέβαια στο δεξί μου χέρι και στην ίδια περίπου απόσταση με κοιτάζει με παράπονο, το βιβλίο που μου έδωσε η γυναίκα μου ¨Ιστορία της Τζαζ¨ από τον Τζών Τσίλτον, αλλά δεν έφτασα ακόμα στην σελ.123 όπου και επικεντρώνετε το παιχνίδι)
Να λοιπόν ένας σοβαρός διάλογος από το βιβλίο που το συστήνω ανεπιφύλακτα!





…“Just let me stick to what I’m good at,yeah?” muttered Zaphod and rolled away from the voice back to sleep.
“Do you want me to kick you?” said Ford.
“Would it give you a lot of pleasure?” said Zaphod, blearily.
“No.”
“Nor me. So what’s the point? Stop bugging me.” Zaphod curled himself up.







          Οι κανόνες νομίζω είναι πλέον γνωστοί σε όλους(αφού είμαι ο τελευταίος Βλοκκερ που παίζει). Αλλά δεν χάνω κάτι να τους αναφέρω:
(αντιγραφή από Δαντε)
1. πιάνουμε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά μας αυτή τη στιγμή
2. το ανοίγουμε στη σελίδα 123 (αν είναι μικρό, παίρνουμε το επόμενο κοντύτερα σε μας, που έχει τουλάχιστον 123 σελίδες)
3. βρίσκουμε την πέμπτη πρόταση
4. αντιγράφουμε τις επόμενες τρεις δηλαδή την έκτη, έβδομη και όγδοη και
5. βρίσκουμε άλλους πέντε ατυχείς να τους πασάρουμε το παιχνίδι...

       Δίνω προωθημένη, στον Πλουτώνιο(που δεν θα παίξει),
στην Σαρδέλα(μάλλον θα προτιμήσει να βγάλει το βιβλίο φωτογραφία, παρά να μπεί στον κόπο να γράψει!),
στον Dino και τέλος στην Μαρία την άσχημη ή κατά κόσμων, Τσοντομάρ(ο αφηνιασμένος χομπιντιλιβεράς!)

Και όσοι πιστοί, αλλόθρησκοι προσέλθετε!
Αφήστε και κάτι στο παγκάρι!

Wednesday, February 27, 2008

Bloggers,Bloggers,Bloggers,Bloggers,Bloggers,Blo....



Έλεος,πραγματικά έλεος με τους Bloggers και όλον αυτόν τον σάλο που έχει δημιουργηθεί γύρο από αυτούς στην τηλεόραση και γενικός την κωλολέξη αυτή,που δεν μπορώ άλλο να ακούω,απηύδησα.
Οι Bloggers το ένα οι Bloggers το άλλο,οι Bloggers τον πούτσο τον μεγάλο!
Και ποιοι είναι οι Bloggers,δημοσιογράφοι,απλοί πολίτες, πολιτικοί,αγελάδες,τιρμπουσόν,παντόφλες,σκατά και τι είναι τα Blogs,προσωπικές εφημερίδες,απλος διαδικτυακός τρόπος έκφρασης,μπαράκια,πλατείες,μπιντέδες…Υπάρχουν δικαιώματα,δεν υπάρχουν δικαιώματα,τι συμφέροντα εξυπηρετούν οι Bloggers?λαδώνονται-χρηματίζονται?υπάρχει παράγκα…?
Βγαίνει ο κάθε σοβαροφανής,με την μαλάκια στο στόμα μη έχοντας ιδέα τι λέει, πετώντας δυο-τρεις πίπες που έχει ακούσει,που πήρε το αφτί του!
Μαζεύονται πολλοί από αυτούς και συζητάνε και φωνάζουν,για το πια ηλίθια γνώμη θα επικρατήσει!
Ο κάθε ένας από εμάς πιστεύω,με την δημιουργία και διατήρηση του Βλοκ του, ανανεώνοντας το συχνά, εκπληρώνει την ανάγκη που έχει να εξωτερικεύει κάποιες σκέψεις{είτε είναι σοβάρες,είτε γελοίες(υποκειμενικό)},κάποια συναισθήματα,κάποια πιστεύω ή οτιδήποτε άλλο,με σκοπό μόνο και μόνο την αυτοικανοποίηση του(μπορείς να το πεις και αυτοθεραπεία?):Ρ!
Κάθε ένας που διαχειρίζεται ένα Blog ή ένας μη ΄΄ Blogger΄΄ που διαβάζει κάποιες αναρτήσεις,έχει την ικανότητα να κρίνει! Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση είναι ΑΞΙΟΣ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΤΟΥ!
Οποιαδήποτε άποψη(θέση) διαβάζουμε και σχολιάζουμε δεν σημαίνει ότι την ενστερνιζόμαστε κιόλας!ΕΛΕΟΣ!Δεν είμαστε πρόβατα!επειδή ένα διάσημο Βλοκ έγραψε και γω δεν ξέρω τι!
Επίσης ΆΞΙΟΙ της μοίρας τους είναι (σε περίπτωση που συμβαίνει κάτι τέτοιο) και αυτοί που χρηματίζουν.Πραγματικά μου φαίνεται απίστευτα γελοίο το όλο θέμα!
Είναι όλοι ΤΡΑΓΙΚΟΙ.Απλά.
Έλεος ρε ΒΟΔΙΑ!
Δεν θα εισέλθω εκτενέστερα στο θέμα,ήδη με κουρασΆν!
Am I right?

Άραγε,αν ζούσε ο Μάσλοου θα προσθέτετε στην πυραμίδα των αναγκών και τα Blogs????

Μα πως τα λέω έτσι…Αν νιώσετε μια σφοδρή υπερδιέγερση της γενετήσιας ορμής σας,μην αγχωθείτε ο τρόπος γραφής μου θα σας το δημιούργησε!

Συγνώμη για τις βωμολοχίες αλλά,ερωτευμένος άνθρωπος είμαι!Τι ωραία δικαιολογία ε?


Tuesday, February 19, 2008

Διαβάζοντας....

Καταραμένη σχολή!Δύσκολο να διαβάσω!Τι μπορεί να σου κάνει μια γυναίκα ε...????!!!Ερώτηση κρίσεως
Με λίγες κουβέντες που θα σου πεί,σε κάνει σκατά!Ομως αυτή και μόνο αυτή παράλληλα,με μια λεξη,ένα αγιγμα σε κάνει να πετάς...Αγάπη μου...
Im in love,damn!
Χάλασα και γω...Φλώρεψα...Είναι θεά όμως...Αξίζει...

.

Συν όλα τα άλλα,ο μοναδικός φίλος που είχα(γένους θηλυκού,μοναδικός,εννοώ) με παράτησε μια και καλή.Ετσι φαίνεται τουΛάχιστον.Ενα έχω να της πω,αν και δεν την αγγίζει και λογικό.
ΣΥΓΝΩΜΗ

Όσο πάει το Βλοκ μου γίνεται και πιο γυναικείο(χωρίς παρεξήγηση)...Αγάπες και κακό.....
Συγνώμη αν σας αναγούλιασα με τις γλύκες και τα σορόπια!

Θα επανέλθω σε λίγες μέρες...Δεν απεχει πολύ ο τερματισμός!!!
Ζήτω που καίκαμε,όπως έλεγε και ένας γελείος!
Ένας εδώ,ένας εκεί!!!

Χαλαρώστε μέχρι να έρθω πάλι....Θα πάρω τους δρόμους..
Portishead - Roads

Sunday, January 27, 2008

Βούρρ στον πατσά?!


Παρασκευή ώρα 13:05.
Βρισκόμουν στις Σέρρες στο σπίτι του dg Canidor {που παρεμπιπτόντως τον υπερευχαριστώ δημόσια,που τόσο καιρό με ανέχεται και με φιλοξενεί,γιατι μην ξεχνάτε ότι είμαι πολύ σπαστικός,κρυανάλατος κτλ.!.Είναι πραγματικά φίλος,επίσης τα ίδια ισχύουν και για τον Σταμπ. Πολύ κιμπάρηδες.(ηλίθια λέξη?)ΑΜΑ ΘΕΣ ΜΕΓΑΛΑ Α***ΔΙΑ ΦΑΕ ΜΕΛΙ ΜΕ ΚΑΡΥΔΙΑ το αγαπημένο τους.Το φώναζε ο dg Canidor μέσα στο Χαρντ Ροκ Καφέ στο Λονδίνο μεγάλες στιγμές.}
Επανερχόμαστε στο θέμα.Μόλις είχα ξυπνήσει.Πήρα το κινητό στα χέρια να στείλω στη μικρή μου καλημέρα, το πρώτο πράγμα που κάνω κάθε πρωί.Κοιτάω δίπλα μου. Παραδόξως ο dg Canidor είχε ξυπνήσει πιο νωρίς από εμένα.Ναι.Ειναι γεγονός.Αυτα πρέπει να λέγονται.Δεν νομίζω να το ξαναζήσω πολλές φορές αυτό. Σηκώθηκα...Κάθομαι λοιπόν ξένοιαστος με μια ανάλαφρη χαριτωμένη και γεμάτη νάζι κίνηση στην καρέκλα δίπλα από το ΠΣ (π.υ.) του.

dg Canidor:Καλημέρα ρε μαν.
Argy:Καλημέρα μπόϊ.
(το αγγλικό πάει κ'ερχεται)
Dg Canidor:Τι λέει,θα γράψεις σήμερα ή κλασσικά?..μου λέει ενώ ήταν κολλημένος-ενθουσιασμένος στην καινούρια του ανακάλυψη. Αϊ Τιουνς.
Argy:Εννοείται ρε.Αν και δεν διάβασα θα πάω,τουλάχιστον να έχω μια εικόνα..
Dg Canidor:Μπράβο ρε μαν. Καφέ?
Argy:Μπα.Αφου ξέρεις δεν πίνω.. (πάντα ρωτάει όμως..)
Καλώς μου λέει και συνεχίζει.. Σηκώνομαι και πιάνω την κιθάρα.Ασχολούμε λίγο,παίζω καναδυό κομμάτια και χτυπάει το κινητό μου.
-Παρακαλώ?
-Έλα ρε αράπη!
-Έλα ρε τσομπάνη!.λέω(Ο Στέλιος.ΑΔΕΡΦΗ ψυχή!)
-Να σε πω. Ελπίζω να θυμάσαι τι έχουμε να κάνουμε σήμερα..
Επικρατεί μια παύση για μερικά δεύτερα.
-Εμμμ.Τι ρε γύφτα πες! Λέω.
-Βλάκα!(είχε δίκιο) Να πάμε για κούρεμα!
Δεν ξερω,αλλα για κάποιον περίεργο λόγο ξεχνάω πάντα το ραντεβού μου στο κομμωτήριο.Κάποια σκοτεινή πλευρά του μυαλού μου λειτουργεί υποχθόνια προσπαθώντας να με κάνει ρεζίλη ξανά και ξανά!!!
-Ωωχχ το ξέχασα! Στις 5 ε?
-Ναι. Που είσαι τώρα εσύ?
-Σέρρες.
-Α,πολύ ωραία!
-Έλα ρε μη τρελαίνεσαι θα ξεκινήσω σε λίγο! Του λέω χαλαρός!
-Οκ. 4:30?Μου λέει ικανοποιημένος.
-Έκλεισε.
-Και, που βρισκόμαστε? Ρωτάει.
-Εμμμ.. Εγώ Σέρρες και συ Θεσσαλονίκη σπίτι σου!!!
-μπράβο! Μου λέει ειρωνικά!και του φεύγει ένα απότομο γέλιο.και ταυτόχρονα μια απότομη κλανιά!
Γελάω.
-Καλά μπαγλαμά σε βαρέθηκα θα τα πούμε στην στάση οκ?Γιατι δεν παίρνω το αυτοκίνητο με τέτοια κίνηση!!Φούστη!!
Κλείσαμε το τηλέφωνο και με τα πολλά ήμουν απίκο στο ραντεβού μου όπως πάντα με την ψυχή στο στόμα.
Μπαίνουμε στο λεωφορίο.Δεν ξέρω αλλά για κάποιο λόγο μας έπιασε η χαζομάρα.
Πήχτρα το Μπας ο ένας πάνω στον άλλον λες και ήμασταν σε κέντρο διασκέδασης.!
Εγώ δεν έχω από που να πιαστώ οπότε χρησιμοποιώ το χέρι του Στέλιου για χειρολαβή.Γυρνάει και μου λέει με την πολυυυυύ λεπτή φωνή του(2φορές σαν του Σερβετα!)
Σαν καθυστερημένο κάθεσαι!
Δεν ήθελα και πολύ!
Αρχίζω να κάνω έναν περίεργο και ακαταλαβίστικο μονόλογο,κάνοντας την φωνή μου πιο βαριά(όπως μιλάν τα σπαστικά) κοιτάζοντας γύρο μου και δείχνοντας διάφορα πράγματα,που ήθελα να μου εξηγήσει ο Στέλιος τη σημαίνουν.
Και αυτός μου έλεγε.
-Ναι Αργυρακο. εδώ χτυπάς τα εισιτήρια.
-Αυτό είναι κουμπί . Πες το.. Κ Ο Υ Μ Π Ι
-Μμμουυυυμι! Έλεγα με τέρμα λειωμένη φωνή.
Άρχισα να γίνομαι πιστευτός. 2 τύποι που ήταν κολλημένοι επάνω μας,μου έκαναν χώρο!!!
-Σε πια στάση θα κατεβούμε Αργυράκο?Θυμάσαι?
-ΟΟΟΙιιι..Κ του χαμογελάω σαν ηλίθιο με ανοιχτό το στομα! (Εξακολουθώ να μιλάω με τον ίδιο αληθοφανή τρόπο).
-Λαογραφικού Μουσείου.Που θα κατεβούμε??
-Ουυυυυφφυυουυου σειουυυυυ!!
-Μπράβο.! Λέει.
Ο παππούς από απέναντι,με κοίταζε γεμάτος στεναχώρια! Ο διπλανός μου,πήρε το χέρι του από την χειρολαβή για να κρατηθώ καλύτερα. Προσπαθούσα να κρατηθώ και να μη γελάσω με όλους αυτούς τους γελοίους,λίγο ακομα,μέχρι την επόμενη στάση.
Φτάσαμε. Ανοίγουν οι πόρτες. Ξαφνικά,τα άτομα που ήταν μπροστά μας,έκαναν χώρο άλλοι κατεβηκαν,άλλοι στριμώχτηκαν για να περάσω..Περπατάω αργά μουρμουρίζοντας..

-Έλα αργυράκο κατέβα. με προτρέπει ο Στέλιος.
Στέκομαι για μερικά δεύτερα στην πόρτα,αλλά κανείς δεν βρίζει.
Με μια απότομη κίνηση,πηδαώ κάτω γεμάτος χαρά.

-ΜΠΡΑΒΟ Αργυράκο!μου φωνάζει.

Καθόμαστε λίγο στην σταση.Το λεωφορείο φεύγει καθώς πολλά βλέμματα από μέσα είναι ακόμα καρφωμένα επάνω μας γεμάτα απορία! Μόλις χάνουν οπτική επαφή,ξεσκιζόμαστε στο γέλιο! ΠΟΛΥ ΓΕΛΙΟ ΟΜΩΣ!!! ΠΟΛΥ ΓΕΛΟΙΑ ΦΑΣΗ.
Ίσως να μην ακούγεται το ίδιο αστεία από δω(άλλωστε πάντα έλεγα ότι δεν είμαι καλός στη γραφή.Σε αντίθεση με τον Πλουτώνιο!Το κάθαρμα! Ή τον Στέλιο άλλος γύφτος!!!!)
Τελικά η μεταφορά με τέτοια μέσα είναι αρκετά ενδιαφέρουσα,αρκεί να εχεις τα κατάλληλα άτομα μαζι σου! Βουυυύρρ στον πατσά!!!!

Thursday, January 24, 2008

Περίεργα Πράγματα Γίνονται!!!!


Αυτην ακριβώς την στιγμή,κάθομαι στον καναπέ του σπιτιού του αγαπημένου μου φίλου Σταμπ.Οι υπόλοιποι της παρέας σκόρπιοι στον διπλανό καναπέ ήρεμοι,χαζέυοντας και σχολιάζοντας μια σειρά στην τηλεόραση!Αφού πριν απο λίγα λεπτά μας έκαναν παρατήρηση οι του πέμπτου ορόφου,γιατι παίζαμε μπάλα στο σπίτι!Δεν μπορώ νακαταλάβω τι τους ενόχλησε,πραγματικά!!! Κλασσικά πράγματα!Η χαζομάρα στο μεγαλείο της!
Εχθές λοιπόν έδινα το πρώτο μάθημα στη σχολή και τολμώ να πω οτι όλα πήγαν κατ’ευχήν.Καλύτερα απ’ότι τα περίμενα τα πράγματα.Ξεκίνησα που λέτε με το καλό χθες,αδιάβαστος όπως συνηθίζω για τέτοια εύκολα μαθήματα (Δομές Επιχ.) και χωρίς καθόλου αγχος μπήκα στην τάξη οπου περίμεναν την προσελευση των τελευταίων φοιτητών,ενας απο αυτούς και εγω.Σαν το πρόβατο για σφαγή πήγαινα.Μπαίνω μέσα λοιπόν και το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πλησιάσω τον δάσκαλο και σαν αυθεντικός Ελληνας που είμαι προσπάθησα να τον δωροδοκσω!Του προσέφερα 5κρασιά στην ταβέρνα μας,αν με περάσει χωρίς καν να λάβω μέρος...Δελεάστηκε...
Με κοίταξε για μερικάδευτερόλεπτα...

Εφτά μου λέει...

Σουφρώνω τα μάτια μου...Σκέφτομαι...

Εξι του λέω...

Εκλεισε μου λέει δίνοντάς μου ένα σαρδώνιο χαμόγελο...
Και ικανοποιημένος αφού έκλεισα τέτοια συμφωνία,πέρνω τον δρόμο του γυρισμού.Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω το τέταρτο βήμα μου λέει

Αργυρη!

Κλείνω τα μάτια.Είχα καταλάβει οτι όλα ήταν ένα ψέμα!Ηταν πολύ καλο για νανε αληθινό!
Κάτσε στη θέση σου μου λέει!χαμογελόντας.

Κάθομαι περίλυπος στην θέση μου...
Ερχονται τα θέματα.Ευτυχώς ήξερα τα 2 πρώτα.Ε καλα,είμαι πανέξυπνος!Τα γράφω και βοηθάω και τον απέναντι μου.Καλο παιδί.Τα υπόλοιπα δύο θέματα μου φαινόντουσαν κινέζικα.Κάνω τις ψακτικές μου και ανακαλύπτω οτι η διπλανή μου τα ήξερε όλα. Και φυσικά αντέγραψα τα υπόλοιπα θέματα απο αυτήν!
Με τα πόλλα τελειώσαμε όλοι...Ετσι έφυγα γεμάτος χαρά!!


ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΙΔΗΣH


Μολις τα παιδιά σπάσανε το παράθυρο της μπαλκονόπορτας του σαλονιού παίζοντας μπάλα!!!!!!!ΕΛΕΟΣ
Επεσε πανω της ο Σταμπ!!!Υσχυρίζετε οτι ήταν σκληρό το μαρκάρισμα που δέχτηκε απο τον αντιπαλο του!!!
Συγνώμη αλλα καταλαβαινετε πρεπει να σταματήσω να γράφω και να βοηθήσω!


Συνεχίζεται....

Friday, January 11, 2008

Εγώ να λέω εσύ να λές...Αργησα αλλά γύρισα



Λοιιιπον.
Άργησα τόσο πολύ να κάνω ανάρτηση,που ξέχασα πως γίνεται.
Έχουν γίνει τόσα πολλά το τελευταίο αυτό διάστημα της απουσίας μου από το Βλοκ…Και τι να πρωτοπώ δεν ξέρω…
Καλύτερα ας αρχίσω από το Λονδίνο,μιας που το υποσχέθηκα ότι θα σας ενημερώσω.
Ήταν τέλεια στο Λονδίνο!Φτανει?
Τεσπα είμαι πολύ αστείος σήμερα έχω τρομερό οίστρο(και τσιμπάω τα βόδια)..
Ήταν έξυπνο το ξέρω..
Θα σας πω αυτά που μου έκαναν την πιο μεγάλη εντύπωση εκεί ψηλά στις ατελείωτες πεδιάδες.
Να φανταστώ όλοι έχετε τους Άγγλους ή Βρετανούς όπως θέλουν να λέγονται, στο μυαλό σας,σαν μια μείξη από ξινόγαλα με γιαούρτι(παπαρα) και μπόλικο λεμόνι..(ιιιιχ)
Και γω κάπως έτσι τους φανταζόμουν.
ΕΕ ΟΧΙ λοιπόν..Από το αεροδρόμιο ακόμα,μόλις πατήσαμε το πόδι μας δηλαδή στην Αγγλία (αν δεν δώσεις σημασία στις άσχημες φάτσες τους),ήταν όλοι πολύ ευγενικοί,πρόσχαροι,πρόθυμοι να βοηθήσουν σε οτιδήποτε χρειαζόμασταν και γενικός για να μη σας κουράζω, σεβόντουσαν ο ένας τον άλλον και τους τουρίστες ακόμα περισσότερο!!! Βέβαια αυτό τολμώ να πω μερικές φορές καταντούσε κουραστικο,τους πατούσες δηλαδή και σου ζητούσανε συγνώμη.Δεν χρειάζεται να πούμε τι θα γινόταν σε μια ίδια περίπτωση στην Ελλαδίτσα μας…. Εξαιρούνται οι ταρίφες που είναι ίδιοι παντού,απίβδησα !!!Λες και είναι όλοι από μια μάνα και ένα πατέρα!
Επίσης εντύπωση μου έκανε το πόσο κολλημένοι και πίσω είναι αυτοί οι άνθρωποι σε μερικά θέματα! Π.χ έχουν ξεχωριστό κομμάτι στον προϋπολογισμό της χώρας,για το φαγητό και την φροντίδα 15 κορακιών που ζουν σε ένα καστρο,να με συγχωράτε αλλά δεν θυμάμαι το όνομα αυτού, για καλή τύχη λέει! Θεός φυλάξει!Και άλλα πολλά τέτοια κουλά!
Καλά για την οργάνωση της χώρας δεν έχω να πω τίποτα!Ζήλεψα.Που εμείς τέτοιο πράγμα…οργάνωση?... Λέξη άγνωστη.
Δεν ξέρω αν το ξέρετε αλλά οι Παμπ εκεί,οι περισσότερες,δεν έχουν μουσική!Παμπ λέει βγαίνει από το πάμπλικ και πήγαιναν παλιά,για να πιούν και να συζητήσουν τα της ημέρας και έτσι έμεινε. Περίεργο ακόμα μου φάνηκε,με το πόσο ζήλο άκουγαν τον συνομιλητή τους,κρεμόταν απτά στόμα τους στην κυριολεξία. Το ένοιωθαν πραγματικά! Μια τελευταία παρατήρηση θα πω γιατί αν συνεχίσω θα σας κουράσω πολύ!
Έχουν καταφέρει οι Άγγλοι να κάνουν το εξής αξιόλογο. Κρατώντας την λύρα όντας ένα από τα πιο δυνατά νομίσματα στον κόσμο,κατάφεραν να ανεβάσουν το επίπεδο ζωης τους σε πολύ υψηλά επίπεδα,σε τέτοιο βαθμό που δεν υπάρχουν,εμφανείς τουλάχιστον,ταξικές διαφορές.Το ανάστροφο δηλαδή σε ότι έχει γίνει σε όλες τις υπόλοιπες χώρες οι οποίες ενστερνιστηκαν το Ευρώ.Μεσα σ’αυτές και εμείς.
Αν θέλετε να ρωτήσετε κάτι περι του ταξιδιού εδώ είμαι εγώ! Στην πορεία ότι μου έρχεται από το ταξίδι θα το λεω..τωρα περασμένα μεσάνυχτα και τέρμα ερωτευμένος.Δύσκολα τα πράγματα!Το μυαλό μου είναι αλλού…

Άσχετο,αλλά θέλω να αγοράσω καινούρια κιθάρα και είμαι ανάμεσα σε ηλεκτροακουστική και ηλεκτρική,έχει κανείς να προτείνει τίποτα σοβαρό?Δώσε θάρρος στον χωριάτη να σ'ανέβει στο κρεβάτι.